چکیده:
یادگیری انسان و ساماندهی رفتار کودک در گرو نشاط و شادابی و هیجانات مثبت اوست و خلاقیت، شکوفایی استعدادها در گرو نشاط و انبساط روحی انجام میشود. شکی نیست که یکی از وظایف مهمتربیتی مدیریت و برنامهریزی آموزشی مدارس، تشویق کودکان به مشارکت و تعاون در همه امور است و آنان میتوانند با تدوین برنامهریزی آموزشی مناسب به جلب مشارکت دانش آموزان در امور مختلف مدرسه اقدام کنند و این موضوع میتواند به احساس مفید بودن و دور شدن از انزوا و کسالت در کودکان کمک کند و خود یکی از موارد شاد و با نشاط زیستن است. لذا، این پژوهش به بررسی تأثیر شادابی و نشاط در پیشرفت تحصیلی دانش آموزان دبستان ی شهرستان میاندوآب و ارائه ی راهکار به منظور افزایش شادابی و نشاط در برنامهریزی آموزشی پرداخته بود. جامعه آماری این تحقیق را کلیه دانش آموزان مدارس شهری دوره ابتدایی شهر میاندوآب به تعداد ٌَُِْ نفر تشکیل دادند. شیوه نمونهگیری تصادفی طبقه ای بود. با استفاده از جدول مورگان(ًٌُْ)، تعداد نمونه َّْ s = نفر برآورد گردید. برای گردآوری اطلاعات در این پژوهش، از دو روش استفاده گردید. در این پژوهش جهت تجزیه و تحلیل دادهها از شاخصهای آمار توصیفی و استنباطی استفاده شده است. جهت محاسبه درصدها، محاسبه شاخصهای مرکزی، پراکندگی مناسب، طبقه بندی کردن دادهها و رسم نمودار استفاده شده است. جهت تعمیم نتایج، تعیین رابطه بین نظرات طبقه مورد مطالعه از آزمونT یک گروهی استفاده شده است. نتایج پژوهش نشان داد که شادابی، نشاط، جنسیت و وضعیت اقتصادی خانواده در برنامهریزی آموزشیخصوصاً پیشرفت تحصیلی دانش آموزان دوره دبستان مؤثر واقع شده است.
کلیدواژگان: شادابی، نشاط، پیشرفت تحصیلی، دانشآموزان دبستان و برنامهریزی آموزشی
لطفا برای دانلود کلیک کنید.
نشاط ,برنامهریزی ,استفاده ,شادابی ,آموزان ,دانش ,دانش آموزان ,شده است ,شادابی و ,و نشاط ,برنامهریزی آموزشی ,بررسی تأثیر شادابی
درباره این سایت